Waarom werd ik trouwambtenaar?

Ik kan enorm genieten van een speech die raak is. Een verhaal waarin ruimte is voor een lach en een traan, en dat de toehoorders met elkaar weet te verbinden. Als een speech wérkt, dan gebeurt er iets magisch. Dat merk en voel ik bij de vele huwelijken die ik inmiddels heb mogen sluiten. Maar een huwelijksceremonie is meer dan dat. Het gaat ook om de juiste sfeer, aandacht voor de aanwezigen, zorgen dat alles op rolletjes loopt. Ik houd van al die aspecten van het vak van trouwambtenaar (ook wel babs genoemd). Mijn rol is van toegevoegde waarde: ik kan woorden geven wanneer bij anderen woorden tekortschieten, een grap maken om lucht te geven als het misschien iets te spannend wordt, maar bovenal mensen en hun verhaal centraal stellen.

Taal is belangrijk voor me. Behalve dat ik (bijna) vloeiend Spaans spreek, houd ik van verhalen vertellen en schrijven. Ooit begonnen als dagbladjournalist, heb ik inmiddels mijn eigen tekstbureau waar ik veel meer doe dan alleen stukjes schrijven. Ik bedenk en maak bladen van a tot z. Neem maar eens een kijkje op FC Tekst, inderdaad, de grote broer van FC Trouw. Verder houd ik erg van sporten - van hardlopen tot volleybal, en van padel tot cardiotraining. Ik ben een groot muziekliefhebber: ik speel piano, zing veel (te veel, volgens mijn gezin) en luister naar een breed scala aan stijlen. Maar ik houd het meest van veel lachen en het goede gezelschap van familie en vrienden.

‘Ik vertel met veel plezier jullie verhaal’